«ბოროტი», «ჭირი», შური, ავი, ცუდი; «მანკიერება»:
- „რაჲ ძ ჳ რ ი (ბ ო რ ო ტ ი DE) უქმნიეს“ C, მთ. 27,23; „ძ ჳ რ ს ა იჴსენებთ თქუენ ჩემ ზედა“ О, იოვ. 3,4; „რად ზრახავთ ძ ჳ რ ს ა?“ მთ. 9,4; „რომელი წამწამებნ თუალითა,
- იგი ნივთებნ ძ ჳ რ ს ა“ О, ზირ. 27,25; „შენ გამო შემემთხჳა მე ძ ჳ რ ი ესე“ ფლკტ. 138,24; „ვიხილე ძ ჳ რ ი (ჭ ი რ ი G) ერისა ჩემისაჲ“ საქ. მოც. 7,34; „იგი ძ ჳ რ ს ა ზრახვიდეს
- ჩემთჳს ნაცილად“ О, ოვსე 7,13; „არცა უკუნისამდე ძ ჳ რ ი იჴსენოს“ G,— „არცა უკუნისამდე დაჰმარხოს მ ა ნ კ ი ე რ ე ბ ა ჲ“ Շ, ფს. 102,9.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page