ავნაქმრის მოგონება, მოშურნეობა, გულღრძოობა:
- „რაჲთა იჯმნას ყოვლისაგანვე ძ ჳ რ ი ს-ჴ ს ე ნ ე ბ ი ს ა და სილაღისა“ მ. ცხ. 75r; „რაჲთა იჯმნას ყოვლისაგანვე საქმისა
- მსოფლიოჲსა და უფროჲს ყოვლისა ძ ჳ რ ი ს-ჴ ს ე ნ ე ბ ი ს ა გ ა ნ და ზუაობისა“ მ. ცხ. 80v; „ძ ჳ რ-ჴ ს ე ნ ე ბ ა თ ა
- იწურთის“ მ. ცხ. 58v.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.