როშვა, როტვა:
- „მსგავს არს კაცსა თავქედითა სნეულსა, რომელი პირითა წ ა ჰ რ ე ვ ნ სიტყუათა მრავალთა“ მ. სწ. 162,12. „არნ იგი მდებარე
- და ჩმუნავნ ჴელითა და ზრახავნ წარეულთა ჭირისა მისგან“ მ. სწ. 140,1.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.