ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ჭა ჭდ ჭე ჭი ჭკ ჭლ ჭმ ჭნ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ ჭჳ
ჭუა ჭუვ ჭუი ჭურ ჭუხ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ჭურვა

შეჭურვა, შეიარაღება:
 
„ნუმცა ი ჭ უ რ ვ ი ა ნ დადგრომად წინაშე ჩემსა ძლიერებათა შენთა მიერ“ თომა მოც. 19,20. „უბრძანებს ნათესავსა ჭურვილსა“ I, ეს 13,4; „ზოგნი იგი ჭ უ რ ვ ი ლ ნ ი იყვნეს წინაშე
პირსა მტერთასა“ O, ნეემ. 4,16.
See also: აღჭურვა, უჭურველ-ი, შეჭურვა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9