ხარკის გაღება, მიცემა, გადახდა, «ზრუნვა», «მსახურება», «შესრულება», მცდელობა, ცდილობა:
- „ხარკსა არავის უ ხ ა რ კ ე ბ დ ე ნ“ O, I ეზრა 2,19; „მონასა გონიერსა აზნაურნი... უ ხ ა რ კ ე ბ ე დ“ О, — „მონასა
- მეცნიერსა თავისუფალნი მ ს ა ხ უ რ ე ბ ე ნ“ pb., ზირ. 10,28; „რომელი მრავალსა ბოროტსა იქმნ, უ ხ ა რ კ ო ბ ს უკეთურებასა“
- О,—„მრავლისა ბოროტისა მოქმედი შ ე ა ს რ უ ლ ე ბ ს ბოროტსა“ pb., იგ. სოლ. 19,7; „მათი არარაჲ ი ხ ა რ კ ა გალიონ“ Շ,—
- „არარას ზ რ უ ნ ვ ი დ ა ამათგანსა გალიონ“ G., საქ. მოც. 18,17. „იწყო ქუეყანამან ხარკობად“ M, II ნშტ. 36,3; „მრავალნი დაშურეს
- ამას სოფელსა მოსწრაფედ ხ ა რ კ ე ბ ი თ“ მ. სწ. 115,31; „ჩემდად ხ ა რ კ ე ბ ა ჲ არა დამიკლია“ Ath.—12,220v.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page