ხორშ-ი

1. უბე, კუთხე, ყურე:
    

   „ხ ო რ შ თ ა მისთა: ქერაბინნი და ლომნი და დანაკის-კუდნი“ O, III მფ. 7,36.

2. ნაფოტი, ნათალი:
    

   „ვითარცა ხ ო რ შ ი ღელვათა ზღჳსათა მიმოაქუნ“ Sin.—97,56v.

   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.