ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ხა ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხო ხრ ხს ხუ ხჳ
ხრა ხრტ ხრწ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ხრწნა

გაფუჭება, წახდენა, დახსნა, დარღვევა:
 
„არავინ ვ ხ რ წ ე ნ ი თ... არავის მოვაანგაჰრეთ“ II კორ. 7,2.
See also: განუხრწნელ-ი, განხრწნა, განჴრწნა, უხრწნელ-ი, უჴრწნელ-ი, განხრწნად-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9