
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ხუჟიკ-ი, უჟიკ-ი

მიდიელი, «არშაკნი:

„დარიოს ხ უ ჟ ი კ ი იზ: წელ (მეფობდა)“ იპ. რომ.-ქრონ. 238,21: „ვიდრე მეფობად ხ უ ჟ ი კ თ ა“ II ნშტ. 36,20; „აღვადგინნე თქუენ ზედა უ ჟ ი კ ნი“ ეს. 13,17;
„განევთა მეფობაჲ შენი და მიეცა უ ჟ ი კ თ ა და სპარსთა" დან. 5,28.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.