ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ჴა ჴდ ჴე ჴი ჴმ ჴნ ჴო ჴრ ჴს ჴუ ჴშ ჴჳ
ჴრმ ჴრწ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ჴრწნილება, ხრწნილება

გახრწნა, წახდენა, გაფუჭება:
 
„მივეცენით ჩუენ ჴ რ წ ნ ი ლ ე ბ ა ს ა და მოგუეღო ჩუენ უჴრწნელებაჲ“ მ. სწ. 217,19; „ჴ რ წ ნ ი ლ ე ბ ა ჲ სუფევს“ საკ. წიგ. II 9,16; „ცხორებასა ამას
ხ რ წ ნ ი ლ ე ბ ი ს ა ს ა არა განშორებულ ვიყვენით“ საკ. წიგ.II 45,4.
See also: ჴრწნა:
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9