( -
D I [

ჴა ჴდ ჴე ჴი ჴმ ჴნ ჴო ჴრ ჴს ჴუ ჴშ ჴჳ
ჴჳვ ჴჳმ ჴჳო ჴჳრ ჴჳფ

ჴჳმირ-ი:

 
„მეათჱ ჴ ჳ მ ი რ ი ს ა ჲ კაბიწი“ Ο, ეზეკ. 45,11; „ვითარცა სანთელი შჯულსა შინა ჴ ჳ მ ი რ ს ა ქუეშე დამალულ იყო“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ. და იაკ. 4,1;
„ჴ ჳ მ ი რ ი ერთი სკიჭი“ O, I მფ. 25,18; „მოიღო... ხუთი ჴ ჳ მ ი რ ი ჴალი“ O, I მფ. 25,18.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9