- „მეათჱ ჴ ჳ მ ი რ ი ს ა ჲ კაბიწი“ Ο, ეზეკ. 45,11; „ვითარცა სანთელი შჯულსა შინა ჴ ჳ მ ი რ ს ა ქუეშე დამალულ იყო“ იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ. და იაკ. 4,1;
- „ჴ ჳ მ ი რ ი ერთი სკიჭი“ O, I მფ. 25,18; „მოიღო... ხუთი ჴ ჳ მ ი რ ი ჴალი“ O, I მფ. 25,18.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.