«მრავალი», ძლიერ, «ფრიად»:
- „უკუეთუ ჯ ე კ მ ა დაშურის“ Ο, ზირ 29,7; „ჯ ე კ მ ა მართჳს-მოყუარე არს“ ფიზ. VII 7; „საშესამოსლე მ რ ა ვ ა ლ ი ფრიად“ G, — „სამოსელი ჯ ე კ მ ა ფრიად“ M, ისუ ნ. 22,8;
- „ჯ ე კ მ ა ფრიად“ M, „ფ რ ი ა დ“ G, ისუ ნ. 3,16; „ჯ ე კ მ ა დამაშურალობითა... სენი სნეულებისაჲ მოიწია“ შუშ. XIV 2; „იგი ჯ ე კ მ ა უფროჲს ღაღადებდა“ C, მრ. 10,48.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.