ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ადა ადგ ადვ ადრ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ადვილ-ი

არაძნელი, იოლი, „წრფელი“:
 
ყოველი სიტყუაჲ ადვილი განსაჯიან მათ“ O, გამოსლ. 18,26; ძნელოვანნი ყოველნი ადვილად გარდაიქცენ“ O, - იყვნენ ყოველნი
გულარძნილნი წრფელად“ pb., ეს. 40,4.
See also: უადვილე, უადვილეს-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9