
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ავარ-ი

(ავრისა) ალაფი, ნაძარცვი, „წარმონაღები“:

„აღიჭრეს ა ვ ა რ ი მისი“ ეზეკ. 29,19; „მოიღე თავსნიერი ა ვ ა რ თ ა ნატყუენავისაჲ“ G, - „მოიღე მეათედი წ ა რ მ ო ნ ა ღ ე ბ ი ს ა
მის ნატყუენავისა“ pb. რიცხ. 31, 26; „უკუეთუ ა ვ რ ი ს-ყოფად მოხვალ შენ“ O, ეზეკ. 38,13.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.