ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ანჯმანი

(ანჯმნისა) შეკრება, საჯარო:
 
„ესე კულა კართა ზედა შეკრებასა, ანუ მონასტერსა შინა ა ნ ჯ მ ა ნ ს ა, ანუ სენაკთა შინა უბნობასა ურგებსა რაჲთურთით არავინ
იკადრებდა ყოვლადვე“ ი.-ე. 48,13; „ა ნ ჯ მ ნ ი თ ა განიკითხვიდა მას“ Ath.–11,145v.
See also: საანჯმნო
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9