
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

აღთუალვა, ათუალვა

აღრიცხვა, დათვლა; დათვალიერება, აღლუმი:

„მწუხრი ა ვ თ უ ა ლ ი (ღჳნჭაჲ) და თუ... უმრავლეს იპოის, ვჭამი პური“ Ath.–12, 227; „აღრაცხეთ, ა ღ თ უ ა ლ ე თ ყოველი ერი“
II მფ. 24,2. „რიცხჳ ა ღ თ უ ა ლ ვ ი ს ა ჲ მის“ O, II ეზრა 1,9. „კუალად მისცეს ოქროჲ განძად ა თ უ ა ლ უ ლი კ˜ ე ლიტრაჲ“
ი.-ე. 22,23.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.