„ადამანტი“, ანდამატისა:
- „აჰა ესერა მდგომარჱ ზღუდეთა ზედა ადამანტიანისათა O – „კაცი ერთი, მდგომარე ზღუდესა ზედა ადამანტისასა“ pb. ამოს 7,7; „დგა ადამანტინესა ზედა ზღუდესა“ ოქრ. გურიტ. 228 24.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.