სიტყვის თქმა, ამეტყველება:
- „ვითარცა ა ღ ი ტ ყ უ ა ყრმაჲ იგი, უმეტჱს ხოლო დაუკჳრდა ყოველთა“ ფლკტ. 154, 10; „ვიდრემდე ა ლ ი ტ ყ უ ა ზაქარია“
- ღთშ. შობ. 188, 15.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.