«შეხება», მიწებება, მიკვრა:
- „არა ა ღ ე წ ე ბ ო ს ჴელსა შენსა არარაჲ შენაჩუენებისაგან“ G, – „ნუცაღა შ ე გ ე ხ ე ბ ი ნ ჴელთა შენთა ჭურჭლისა მისგან მისისა“
- II შჯ. 13,17.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.