აღწევა

1. მიწევნა:
    

   „აღიწევინ ვიდრე ცადმდე“ მ. ცხ. 434v.

   See also: წევა
2. წამოყენება:
    

   „არა თანა-წარჰჴდე (დავრდომილსა კარაულსა), არამედ ა ღ ჰ წ ი ო მის (ტჳრთისა) თანა“ გამოსლ. 23,5.

   See also: წევა
   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.