
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

Suggest a term Report a bug Add to search Print version

აღხუმა, ახუმა

«მოხუმა»; «განხუმა», გაღება (ბევრისა), «განშორება»; «შთასხმა», «აღსხმა»; «აღხილვა»; გახილვა; აღება, აღმართვა; აცლა, მოსპობა, აღმოფხვრა:

„სულელთა მათ რა ა ღ ი ხ უ ნ ე ს (მ ო ი ხ უ ნ ე ს DE) სანთელნი მათნი“ მთ. 25,3; „ა ღ ა ხ უ ე ნ ი თ ბჭენი თქუენნი“ G, –
„გ ა ნ ა ხ უ ე ნ ი თ ბჭენი თქუენნი“ ფს. 23,7; ,,აღიხუენით ღმერთნი უცხონი“ G,“ „გ ა ნ ი შ ო რ ე ნ ი თ ღმერთნი უცხონი“
ისუ ნ. 24,14; „ა ღ ი ხ უ ე ნ იგი წიაღსა შენსა“ G, „შ თ ა ი ს ხ ე ნ ეგენი წიაღთა შენთა“ pb., რიცხ. 11,12; „აღიხუნა იგინი
თხემსა ზედა მის მთისასა“ M, – „ა ღ ს ხ ნ ა იგინი თხემსა ზედა მთისასა“ G, მსჯ. 16,3; „ა ღ ა ხ უ ნა თუალნი თჳსნი“ G, მსჯ.
19,17; „ა ღ ი ხ უ ნ ე ს ჴრმალნი და ზედა შეუჴდეს“ სნდ. 7,8; „ა ღ ი ხ უ ე ნ ი თ კერპნი ეგე უცხოთესლთანი“ დაბ. 35,2;
„ა ღ ვ ი ხ უ ნ ე თავნი თქუენნი თქუენგან“ ანდ.-ანატ. 194,10; „ა ღ ვ ი ხ უ ნ ე იგინი ქუეყანით“ იერემ. 12,14; „ა ღ ა ხ უ ნ ა
თუალნი თჳსნი“ G, – „აღიხილნა თუალნი მოხუცებულმან მან“ M, მსჯ. 19,17. „იხილვებიან ცანი ახუმულად და ღმერთნი
გამოცხადებულად“ მ. ცხ. 94y.