ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბაბ ბაგ ბად ბავ ბაზ ბაი ბაკ ბალ ბან ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაყ ბაძ ბაწ ბაჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბანილ-ი

დაბანილი; მონათლული:
 
„ბ ა ნ ი ლ ს ა მას არა უჴმს ბანა“ ი. 18,10; „ბ ა ნ ი ლ ი ხოლო იყვნეს სახელითა უფლისა იესუ ქრისტჱსითა“ საქ. მოც. 8,16.
See also: განბანა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9