ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბაბ ბაგ ბად ბავ ბაზ ბაი ბაკ ბალ ბან ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაყ ბაძ ბაწ ბაჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბარკალსხჳლ-ი

«სხჳლბარკალი», ბარძაყი:
 
„არცა ბ ა რ კ ა ლ-ს ხ ჳ ლ ნ ი გმირისანი სთნდეს მას“ Շ, – „არცა ს ხ ლ ბ ა რ კ ა ლ ი მამაკაცისანი სთნდეს“ G, ფს. 146,10.
See also: სხჳლ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9