«ბევრეულად», ათიათასჯერ:
- „მტერთა ჩუენთა ბ ე ვრ წ ი ლ სტანჯვედ“ Ο, – „მტერთა ჩუენთა ბ ე ვ რ ე უ ლ ა დ გუემ“ pb., სიბრძ. სოლ. 12,22; „თუ ბ ე ვ რ წ ილ
- შეცოდებულ იყო“ ოქრ,-მარხ. და იონ. 10,23; „თუალნი უფლისანი ბ ე ვ რ წ ი ლ უნათლეს არიან მზისა“ მ. ცხ. 40r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.