- „ბ ზ ჱ იგი დაწუას“ მთ. 3,12; „ლომი ვითარცა ჴარი ბ ზ ე ს ა ჭამდეს“ ეს. 11,7; „აზილე (თიჴაჲ) ბ ზ ი თ უ რ თ და განაჴმე
- ვითარცა ალიზი“ ს. გაბალ.-მოციქ. საჴ. 96, 20; „სახლსა ბ ზ ი ს ა ს ა უკუეთუ ვინმე ცეცხლი შეახოს, არა დაივსოს“ მ. სწ. 312,19.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.