«ბიწიერი», «საძაგელი», «საძაგელება», უწმინდური, «ბუგრიანი»:
- „შეგინებულნი და ბ ი ლ წ ნ ი (ბიწიერნი var.) იშუებენ სიყუარულსა შინა (საცთურსა შინა var.) მათსა“ II პეტრე 2,13;
- „რაჟამს იხილოთ პილწი იგი მოოჴრებისაჲ“ DE, „რაჟამს იხილოთ ს ა ძ ა გ ე ლ ი იგი ოჴრებისაჲ“ მრ. 13,14; „რომელი წინაშე
- კაცთა მაღლოვ არს, პილწ არს წინაშე ღმრთისა“ C, ლ. 16,15; „ბილ წ ი მფრინველი არს“ ფიზ. VI, 48; „განჴადე კრებულისაგან
- პ ი ლ წი“ იგ. სოლ. 22,10; „ფიცხელსა და ლაღსა ბ ი ლ წ ჰრქჳან“ იგ. სოლ. 21,24; „უკუეთუ შვეს მან ძჱ ბ ი ლ წ ი,
- დამთხეველი სისხლისაჲ“ Ο,—„უკუეთუ შვეს ძჱ ბ უ გ რ ი ა ნ ი, დამთხეველი სისხლსა“ pb., ეზეკ. 18,10; „ბილწად და არაწმიდად
- შევჰრაცხო ყოველი კაცი“ საქ. მოც. 10,28; „ბილწად სავსჱ თხლჱ შეზავებული გულისთქუმაჲ“ ფიზ. XIV, 34.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page