ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბნდ ბნე
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბნელ-ი

უსინათლო:
 
„რომელი სხდა ბ ნ ე ლ ს ა“ მთ. 4,16; „დადვა ბ ნ ე ლ ი საფარველად მისა“ ფს. 17,12; „შევიდეს სახლსა მას ბ ნ ე ლ ს ა“
თომა მოც. 16,9; „თავი თჳსი მისცა... შესაყენებელთა ბ ნ ე ლ თ ა“ არსტ. 62,14; „ბ ნ ე ლ იყოს თქუენდა მისნობისაგან“
მიქ. 3,6.
See also: დაბნელება
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9