„მოადგილი“:
- „განვიდეს იგი ურწყულთა ადგილთა“ მთ. 12,43; „მიმოვალნ ადგილითი-ადგილად“ Sin. – 97,56v; „დაჯდა საყდართა ზედა,
- ურაკპარაკსა შორის, ადგილსა მას განსაკითხავსა“ Sin.-11,2r; „მიეფარა, რამეთუ ერი იყო ადგილსა მას“ DE,- მიჰრიდა ამბოხისა
- მისგანმოადგილსა მას“ C,ი. 5,13.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.