«აღდება», «აღტყდომა», ანთება, წაკიდება:
- „ა ღ ა ტ ყ ი ნ ა ცეცხლი ლამპართა შინა“ G, – „ა ღ უ დ ვ ა ცეცხლი ლამპრებსა მას“ O, მსჯ. 15,5; „ა ღ ე ტ ყ ი ნ ა
- გული ჩემი“ გ, –„ცეცხლებრ ა ღ ტ ყ დ ა გული ჩემი“ Շ, ფს. 72,21; „ა ღ ა ტ ყ ი ნ ი ს ჩუენ შორის ცოდვაჲ ვითარცა ცეცხლი“
- მ. სწ. 69,6; „აღეტყინის იგი ვითარცა ნაძეძი“ Sin.–50,15 r
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.