
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

გესლ-ი

შხამი; ჟანგი:

„სავსე გ ე ს ლ ი თ ა მაკუდინებელითა“ იაკ. 3,8; „გ ე ს ლ ი ასპიტთაჲ ბაგეთა მათთა“ ფს. 139, 4; „სიავო, რომელსა შინა არს
გ ე ს ლ ი მისი, და გ ე ს ლ ი იგი არა გამოჴდა მისგან“ ეზეკ. 24,6; „ნეშტი იგი ბუზისაჲ შეჭამა გ ე ს ლ მ ა ნ“ იოვ. 1,4;
„განჰლევს გულსა, ვითარცაგ ე ს ლ ი რკინასა“ H – 2251,295r“.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.