«გძილი»:
- „გ ი ს ო ს ი გოჯეულსა მქონებელი გამოთლილსა შინაგან მრგულივ“ pb.,–„ციდ ერთ იყო გ ძ ი ლ ი, ბაკოდ გამოთლილი
- შინაგან გარემოჲს“ O, ეზეკ. 40,43.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.