«დავრდომილი», «გლეხი», ღატაკი; მათხოვარი:
- „გ ლ ა ხ ა კ ი თ გ ა ნ (გ ლ ე ხ ი თ გ ა ნ O) ვიდრე მდიდრადმდე“ M, ესთ. 1,20; „აღადგინის ქუეყანისაგან გ ლ ა ხ ა კ ი“
- I მფ. 2,8; „შეეწია გ ლ ა ხ ა კ ს ა უპოვარებასა შინა მისსა“ ფს. 106,41; „უკუეთუ გ ლ ა ხ ა კ ი იყოს ძმაჲ“ pb., –
- „უკუეთუ დ ა ვ რ დ ო მ ი ლ იყოს ძმაჲ“ G, ლევიტ. 25,25; „სიმართლით განსაჯე გ ლ ა ხ ა კ ი და უძლური“ იგ. სოლ. 31,9;
- „მდიდარი და გ ლ ა ხ ა კ ი შეემთხჳნეს ურთიერთას“ იგ. სოლ. 22,2; „ქურივმან გ ლ ა ხ ა კ მ ა ნ უფროჲს ყოველთასა შეწირა“
- მრ. 12,43; „განიძარცუა სამოსელი თჳსი და მისცა გ ლ ა ხა კ თ ა“ იზტ. 118,20; „პოვა ვინმე გ ლ ა ხ ა კ ი, რომელი ითხოვდა
- ქველის-საქმარსა“ ი.-ე. 48,28.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page