( -
D I [

გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გლა გლე გლი გლო

გლეხ–ი

«გლახაკი», ღარიბი; მდაბიო, «ლიტონი კაცი»:
 
„გ ლ ე ხ ი თ გ ა ნ ვიდრე მდიდრადმდე“ O, – „გ ლ ა ხ ა კ ი თ გ ა ნ ვიდრე მდიდართამდე“ M, ესთ•. 1,20; „შჯობს ცხორებაჲ
გ ლ ე ხ ი ს ა ჲ სართულთა ქუეშე ძელისათა“ O, – „უმჯობეს არს ცხოვრება გ ლ ა ხ ა კ ი ს ა ქუეშე საფარველსა ძელთასა“ pb.,
ზირ. 29,29; „ცხორებასა გ ლ ე ხ ი ს ა ს ა ნუ მოუღებ“ O, ზირ, 4,1; „გ ლ ე ხ ს ა და მეფესა იგივე ვნებაჲ ევნებოდა“ O, –
„ლ ი ტ ო ნ ი კ ა ც ი მეფისა თანა იმავესავე ივნებს“ pb., სიბრძ. სოლ. 18,11; „აზნაურნი იგი აღრეულად გ ლ ე ხ ი თ უ რ თ
ეტენებოდეს“ რიფს. 167,37.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9