«გლახაკი», ღარიბი; მდაბიო, «ლიტონი კაცი»:
- „გ ლ ე ხ ი თ გ ა ნ ვიდრე მდიდრადმდე“ O, – „გ ლ ა ხ ა კ ი თ გ ა ნ ვიდრე მდიდართამდე“ M, ესთ•. 1,20; „შჯობს ცხორებაჲ
- გ ლ ე ხ ი ს ა ჲ სართულთა ქუეშე ძელისათა“ O, – „უმჯობეს არს ცხოვრება გ ლ ა ხ ა კ ი ს ა ქუეშე საფარველსა ძელთასა“ pb.,
- ზირ. 29,29; „ცხორებასა გ ლ ე ხ ი ს ა ს ა ნუ მოუღებ“ O, ზირ, 4,1; „გ ლ ე ხ ს ა და მეფესა იგივე ვნებაჲ ევნებოდა“ O, –
- „ლ ი ტ ო ნ ი კ ა ც ი მეფისა თანა იმავესავე ივნებს“ pb., სიბრძ. სოლ. 18,11; „აზნაურნი იგი აღრეულად გ ლ ე ხ ი თ უ რ თ
- ეტენებოდეს“ რიფს. 167,37.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.