გოდება

1. «ტირილი», «ტყება», მოთქმა, «გლოვა», «ვალალაება»:
    

   „გ ი გ ო დ ე ბ დ ი თ თქუენ“ მთ. 11,17; ტიროდეთ და გ ო დ ე ბ დ ე თ უბადრუკებათა მათთჳს“ იაკ• 5,1; „ი ტ ყ ე ბ დ ე ს

   და გოდებდეს“ O – „ი გ ლ ო ვ დ ე ს და ტ ი რ ო დ ე ს“ G, მიქ, 1,8; „ვ გ ო დ ე ბ დ ი და ვიფხურიდ თმათა თავისა ჩემისათა“

   I ეზრა 8,72; „იტყებდით და გ ო დ ე ბ დ ი თ“ O, – იტყებდით და ვ ა ლ ა ლ ა ე ბ დ ი თ“ pb., იერემ• 4,8; „ჰ გ ო დ ე ბ დ ე ს

   საფლავთა მკუდართასა“ O, – „ი გ ლ ო ვ დ ე ს საფლავსა ზედა მკუდართასა“ pb., სიბრძ, სოლ, 19,3; „რომელნი ეტყებდეს და

   ჰ გ ო დ ე ბ დ ე ს მას“ DE, – „რომელნი ტ ი რ ო დ ე ს და ეტყებდეს მას“ C, ლ. 23,27.

2. გლოვა, ტირილი, მოთქმა:
    

   „თქუეს... გ ო დ ე ბ ა იოსიას ზედა“ II ნშტ. 35,25; „ჴმაჲ ჰრამაჲთ ისმა გ ო დ ე ბ ი ს ა ჲ. და ტირილისაჲ“ მთ. 2,18; „გლოვაჲ“ და ტირილი

   და გ ო დ ე ბ ა ჲ“ იერემ. 31,15•

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.