«ჴჳვილი», ხვიხვინი, ჭიხვინი:
- „გამოჩნდეს გინებულებაჲ შენი, მრუშებაჲ და გ ო ლ გ ო ლ ე ბ ა ჲ შენი“ I,–„იხილოს გინებულება შენი და მრუშება შენი და ჴჳვილი
- შენი“ pb., იერემ. 13,26.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.