ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
გ გ- გა გბ გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ გჳ
გუა გუბ გუგ გუდ გუე გუვ გუთ გულ გუმ გუნ გურ გუს გუშ გუჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

გუადრუც-ი

ყუთი; ყულაბა:
 
„მპარავი იყო და გ უ ა დ რ უ ც ი იგი აქუნდა მას“ DE, ი. 12,6; „ქმენით გ უ ა დ რ უ ცი და დადგით იგი ბჭეთა თანა სახლისა
უფლისათა“ II ნშტ. 24,8; „დასხნა გუამნი მათნი რკინისა გ უ ა დ რ უ ც თ ა და უბრძანა მათი ზღუასა შთაბნევაჲ“ H–341,14;
„დაჰვარდა ვისმე გ უ ა დ რ უ ც ი, რომელსა შინა იდვა ათასი დრაჰკანი“ მ. ცხ. 169r“.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9