«თვალის ბაია» (საბა):
- „დაიცვა იგი ვითარცა გუგაჲ თუალისაჲ“ G, II შჯ. 32,10; დამიცევ მე, უფალო, ვითარცა გუგაჲ თუალისაჲ“ ფს. 16,8; „ნუმცა
- დაბრმდებიან გ უ გ ა ნ ი თუალთა ჩუენთანი“ რიფს. 164,24; „წარუგდო გუგაჲ ერთი თუალისა მისისაჲ“ ფლკტ. 133,18.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.