დაბადება

1. «დაფუძნება», დამყარება, შექმნა, ქმნა, შობა:
    

   „რომელ შენ დ ა ჰ ბ ა დ ე“ Շ,—„რომელ შენ დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ნ“ G, ფს. 8,4; „ადამ პირველად დ ა ი ბ ა დ ა და მერმე ევა“ I ტიმ.

   2,13; „დ ა ვ ჰ ბ ა დ ე იგი და შევქმენ იგი“ I, ეს. 43,7; „ვიდრე მთანი არღა დ ა ბ ა დ ე ბ უ ლ იყვნეს“ ფს. 89,2; „რომელმან

   დ ა ჰ ბ ა დ ნ ა ცანი და ქუეყანაჲ“ M, დაბ. 14,19.

2. «დასაბამი», ქმნილება; ბიბლია:
    

   „დ ა ბ ა დ ე ბ ი თ გ ა ნ სოფლისაჲთ“ C,––„დასაბამითგან სოფლისაჲთ“ DE, მთ. 25,34; „დასაბამითგან დ ა ბ ა დ ე ბ ი ს ა ჲ თ“

   მრ. 10,6; „დღითი-დღედ ვიკითხავ დ ა ბ ა დ ე ბ ა ს ა“ მ. სწ. 259,21.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.