«დავანებული», დადგომილი:
- „იხილა ბანაკი ღმრთისაჲ დ ა ბ ა ნ ა კ ე ბ უ ლ ი“ დაბ. 32,1; „დ ა ბ ა ნ ა კ ე ბ უ ლ იყვნეს ღელესა მას შინა“ M, —„დ ა ვ ა ნ ე ბ უ ლ ნ ი
- ღელესა შინა“ G, მსჯ. 7,12.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.