ბეჭდის დასმა, გამოსახვა, დაწერა:
- „დ ა ჰ ბ ე ჭ დ ე ს ლოდსა მას დასისა მის თანა“ C, მთ. 27,66; „დ ა ჰ ბ ე ჭ დ ე ბეჭდითა შენითა“ O, დან. 13,13; „დავწერე წიგნსა შინა
- და დ ა ვ ჰ ბ ე ჭ დ ე“ O, იერემ. 32,10; „მისცეს მას საფიცი მტკიცე და დ ა უ ბ ე ჭ დ ო ს მძივითა მით... რაჲთა..., უშიშად მოვიდეს მისა“ მ. სწ. 294,4; „დ ა ჰ ბ ე ჭ დ ა მას ჯუარი სამჯერ“ ი. მოც. 62,14.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.