ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

დაბნელებულ-ი

დავსებული; უსინათლო; ბნელი:
 
„დ ა ბ ნ ე ლ ე ბ უ ლ ი ესე სოფელი განანათლე“ ფლკტ. 141,28; „დ ა ბ ნ ე ლე ბ უ ლ და შესულებულ თავნი მათნი არიედ
მრავლითა მით უგუნურებითა“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 110,20; „რაჲთა დაგუმორჩილნეს ჩუენ თჳსსა მას დ ა ბ ნ ე ლ ე ბ უ ლ ს ა
განზრახვასა“ ატმ. 99,14.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9