დაბრმავება:
- „რომელნი ხედვიდეს, დ ა ბ რ მ ე ნ“ C, ი. 9,39; „ნუმცა დ ა ბ რ მ დ ე ბ ი ა ნ გუგანი თუალთა ჩუენთანი“ რიფს. 164,24;
- „ქრთამმან დ ა ა ბ რ მ ნ ი ს თუალნი მხედველთანი“ O, გამოსლ. 23,8; ”დ ა უ ბ რ მ ნ ა გონებანი ურწმუნოთანი“ II კორ. 4,4;
- „სიყუარული სოფლისაჲ ამის დ ა ა ბ რ მ ო ბ ს კაცსა და ვერ შემძლებელ არს ხილვად შუენიერებასა“ მ. სწ. 193,30. „გგუემოს...
- დაბრმობითა გონებისაჲთა“ pb., II შჯ. 28,29.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.