თვალის სინათლის მოკლება; დაბლაგვება:
- „დ ა უ ბ რ ყ ჳ ლ დ ე ს თუალნი მისნი ხედვად“ O, დაბ. 27,1; „მისგან დ ა ბ რ ყ ჳ ლ დ ი ა ნ (თუალნი) და ვერ შეუძლიან ხილვად“
- მ. სწ. 193,34; „მახჳლნი ჩუენნი დ ა ბ რ ყ ჳ ლ დ ე ს“ რიფს. 166,19.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.