«ჩამოპება», გახეთქა, დახევა:
- „თხიერნი... დ ა ი ბ ძ ა რ ნ ე ს“ G, -ისუ ნ. 9,13; „დ ა ი ბ ძ ა რ ნ ა იისუმან სამოსელნი თჳსნი“ G,—„ჩ ა მ ო ი პ ო ისო სამოსელი თჳსი“
- M, ისუ ნ. 7,6; „ჴორცნი მათნი დ ა ი ბ ზ ა რ ნ ე ს... გუემითა“ Sin11,124r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.