ღატაკი, გაჭირვებული, «მდაბალი»:
- „შეურაცხ და დ ა გ ლ ა ხ ა კ ე ბ უ ლ ვართ ქრისტჱსთჳს“ ფლკტ. 138,37; დ ა გ ლ ა ხ ა კ ე ბ უ ლ ვართ ყოველსა ქუეყანასა ზედა“
- O,— „ვართ მ დ ა ბ ა ლ ი ყოველსა შორის ქუეყანასა“ G, დან. 3,37.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.