«მზირი», ჩასაფრებული:
- „დ ა დ ა რ ა ნ ე ბ უ ლ ნ ი იგი აღდგენ ადრე ადგილით მათით“ M.— „მზირნი აღდგედ მწრაფლ ადგილით მათით“ G, ისუ ნ. 8,18;
- „იყოს დან ვითარცა გუელი, დ ა დ ა რ ა ნ ე ბ უ ლ ი გზათა“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 182,17; „ნუუკუე მთათა ვიდრემდე განდგომილ
- ვიყავ, ანუ ჴევთა სადამე დ ა დ ა რ ნ ე ბ უ ლ“ Ath.—11,84v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.