«დადგმა», «დართვა», «დახურვა», „დაზავება»:
- „დ ა ჰ ს დ ე ბ დ ე ს უძლურთა“ DE—„დ ა ს დ გ მ ი დ ე ს სნეულებსა“ C, მრ. 6,56; „დ ა ს დ ვ ა ნ მას ზედა სამოსელი
- მეწამული“ pb.,—„დ ა უ რ თ ო ნ მას ზედა სამოსელი ძოწეული“ G, რიცხ. 4,8; „დასდვან მას ზედა საბურველი იგი ტყავი
- იაკინთონი“ pb.,—„დ ა ჰ ხ უ რ ო დ ი ნ მას ზედა საბურველნი ტყავნი ჳაკინთონნი“ G; რიცხ. 4,6; „დ ა ს დ ვ ა ს ცმელი
- მაცხორებისაჲ“ O, — „დ ა ჰ ზ ა ვ ოს ცმელი მაცხოვარებისაჲ“ G, ლევიტ. 6,11; „მუნ დ ა დ ვ ო დ ი ა ნ წმიდაჲ წმიდათაჲ“
- O, ეზეკ. 42,13; „დ ა დ ე ვ ი თ სასოებაჲ თქუენი უფლისა მიმართ“ ფლკტ. 143,31; „დასდევ, უფალო, საცოი პირსა ჩემსა“
- მ. ცხ. 14r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.