( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ

დადება

«დადგმა», «დართვა», «დახურვა», „დაზავება»:
 
„დ ა ჰ ს დ ე ბ დ ე ს უძლურთა“ DE—„დ ა ს დ გ მ ი დ ე ს სნეულებსა“ C, მრ. 6,56; „დ ა ს დ ვ ა ნ მას ზედა სამოსელი
მეწამული“ pb.,—„დ ა უ რ თ ო ნ მას ზედა სამოსელი ძოწეული“ G, რიცხ. 4,8; „დასდვან მას ზედა საბურველი იგი ტყავი
იაკინთონი“ pb.,—„დ ა ჰ ხ უ რ ო დ ი ნ მას ზედა საბურველნი ტყავნი ჳაკინთონნი“ G; რიცხ. 4,6; „დ ა ს დ ვ ა ს ცმელი
მაცხორებისაჲ“ O, — „დ ა ჰ ზ ა ვ ოს ცმელი მაცხოვარებისაჲ“ G, ლევიტ. 6,11; „მუნ დ ა დ ვ ო დ ი ა ნ წმიდაჲ წმიდათაჲ“
O, ეზეკ. 42,13; „დ ა დ ე ვ ი თ სასოებაჲ თქუენი უფლისა მიმართ“ ფლკტ. 143,31; „დასდევ, უფალო, საცოი პირსა ჩემსა“
მ. ცხ. 14r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9