«განკაფა» «შეძრწუნება», დალევნა, დაცვეთა:
- „დ ა მ დ ნ ა რ ნ ი სიყმილითა“ G,—„გ ა ნ კ ფ დ ე ს იგინი სიყმილითა“ M, II შჯ. 32,24; „დ ა მ ი დ ნ ა გული ჩემი“
- O,—„შ ე მი ძ რ წ უ ნ დ ა გული ჩემი“ M, ესთ. 15,16; „თოვლი და მყინვარი დაუთმობდა ცეცხლსა და არა დ ა დ ნ ე ბ ო დ ა“
- სიბრძ. სოლ. 16,21; „ვითარცა ცჳლი რაჲ დ ა დ ნ ი ს წინაშე ცეცხლსა“ ფს. 67,3; „დ ა დ ნ ე ნ ჴორცნი მათნი“ ზაქ. 14,12;
- „დ ა ა დ ნ ვ ე, ვითარცა დედაზარდლისა ქსელი, სული მისი“ ფს. 38,12; „დ ა დ ნ ე ნ მთანი, ვითარცა ცჳლნი, და კლდენი;
- ვითარცა ქონი სიცხესა, ვითარცა მყინვარი მზესა“ მ. სწ 124,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page