მივიწყება, «დაფარვა»:
- „დ ა ა ვ ი წ ყ დ ა პურისა მოღებაჲ“ მთ. 16,5; „დ ა მ ა ვ ი წ ყ დ ა კეთილი“ I, გოდ. იერემ. 3,17; „რომელი იტყოდის ცრუსა,
- არავინ დ ა ვ ი წ ყ დ ე ს“ O,—„მიმთხუეველთა უსამართლოსა, არავისვე დაეფარვის“ pb., სიბრძ. სოლ. 1,8; „დ ა ი ვ ი წ ყ ე ბ ე ნ
- და არღარა იჴსენებენ“ მ. სწ. 269,25. „რაჲთა არა სიღრმესა შეცჳვენ დავიწყებისასა“ O, სიბრძ. სოლ. 16,11.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.