მოთმენა, ატანა, გაძლება, დაცდა; წინააღდგომა:
- „თმენით დაუთმე უფალსა“ ფს• 39,2; „ვერ დ ა უ თ მ ო ბ დ ა ურვათა მათ“ ფლკტ. 135,28; „გლახაკმან ვერ დ ა უ თ მ ო ს რიცხვასა“
- იგ. სოლ. 12,8; „ვინ-მე დ ა უ თ მ ო ს დღესა მას მოსლვისა მისისასა“ მალ. 3,2; „შთადევ იგი (წიგნი) ჭურჭერსა კეცისასა, რაჲთა
- დ ა თ მ ო ს დღეთა მრავალთა“ O, იერემ. 32,15; „დ ა მ ი თ მ ე თ მე“ სოფ. 3,8; „თოვლი და მყინვარი დ ა უ თ მ ო ბ დ ა ცეცხლსა
- და არა დადნებოდა“ O, სიბრძ. სოლ. 16,21; „ვერ დ ა გ ი თ მ ო შენ“ ფიზ. XXIX, 22.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.