( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ

დათრგუნვა

«დატკებნა», «ბოროტის-დადება», გათელვა, გაქელვა:
 
„ვითარცა მეკეცჱ, რომელი დ ა ს თ რ გ უ ნ ა ვ ნ თიჴასა“ O,—„ვითარცა მეკეცემან-ღა დ ა ტ კ ე ბ ნ ი ს თჳსი იგი თიჴაჲ“
I, ეს. 41,25; „ზაკვისა მათისათჳს დ ა ს თ რ გ უ ნ ე ნ იგინი“ Շ,–„ზაკუვისა მათისათჳს დ ა ს დ ე ვ მათთჳს ბოროტი“
G, ფს. 72,18; „რაჲთა არა დ ა თ რ გ უ ნ ო ნ იგი ფერჴითა მათითა“ მთ. 7,6; „დ ა მ თ რ გ უ ნ ა მე კაცმან“ ფს. 55,2;
„დ ა ს თ რ გ უ ნ ე ვ დ მდინარეთა შენთა“ O, ეზეკ. 32,2; „ზღურბლნი კარისა მისისანი დ ა თ რ გ უ ნ ე ნ ი ნ ფერჴმან
შენმან“ O, ზირ. 6,36. „მიგეც ძალი თქუენ დათრგუნვად გუელთა და ღრიაკალთა“ მ. სწ. 80,32.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9